Ο αιώνες περνούν, οι εποχές αλλάζουν όμως, σε όλη την πορεία του χρόνου, ο στόχος της εσωτερικής διακόσμησης παραμένει ο ίδιος: η δημιουργία ενός περιβάλλοντος όπου ο ένοικος βρίσκει την εσωτερική του ηρεμία. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο πως τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν οι έρευνες που αποδεικνύουν την επίδραση που έχει για τον καθένα μας η διαμόρφωση και η διακόσμηση του σπιτιού μας όχι μόνο στη διάθεσή μας αλλά και στην υγεία και την ευεξία μας. Πολύ φυσικό, λοιπόν, διανύοντας αυτή τη χρονιά τον τρίτο χρόνο μιας παγκόσμιας πανδημίας, η οποία έχει μετατρέψει τα σπίτια μας στο χώρο όπου εργαζόμαστε και περνούμε τις περισσότερες παραγωγικές ώρες της ημέρας μας, οι τάσεις της εσωτερικής διακόσμησης να εστιάζουν στη δημιουργία αίσθησης χαλάρωσης και συναισθηματικής ηρεμίας, με κύρια χαρακτηριστικά την θαλπωρή, την άνεση, την ευρυχωρία αλλά, παράλληλα, και στη λειτουργικότητα.
Το καμηλό, το καφέ της σοκολάτας, το κεχριμπαρένιο της καραμέλας αλλά και το πράσινο είναι τα χρώματα που επιστρέφουν δυναμικά. Όλα συνδυασμένα με αποχρώσεις της γήινης παλέτας: τόνοι του ροζ, του κεραμιδί, του κονιάκ, του μπεζ.
Με όλο και περισσότερο χρόνο να παραμένουμε εντός των … «τειχών» μας, ο στόχος είναι να ενδυναμώσουμε τη σύνδεσή μας με τη φύση. Προκύπτει έτσι, έντονα, η επαναφορά φυσικών υφών: ακατέργαστο ξύλο, πηλός, τερακότα, μάρμαρο, τραβερτίνη – το φυσικό ιζηματογενές πέτρωμα ιδανικό για πατώματα, είδη υγιεινής και διακοσμητικά αντικείμενα. Αντίστοιχα, στα υφάσματα, το βελούδο, το μαλλί, η γούνα και κάθε άλλο φυσικό υλικό επιστρέφει τόσο στις μεγάλες επιφάνειες -καναπέδες και χαλιά, όσο και στα διακοσμητικά στοιχεία.
Η πλαστικότητα της φόρμας μεταφράζεται στο υποσυνείδητο ως ένα ασφαλές, φιλικό καλωσόρισμα. Τα έπιπλα αποκτούν καμπύλες και γλυκαίνουν τον χώρο, δημιουργώντας αυτόματα ατμόσφαιρα ασφάλειας και ζεστασιάς.
Ελαφρώς υποτιμημένη, παλιότερα, σήμερα αποκτά την αξία που της πρέπει καθώς στόχος είναι η επίπλωση να εξυπηρετεί πολλαπλές λειτουργίες. Πολυμορφικά έπιπλα που μπορούν να μπορούν να έχουν ποικίλες χρήσεις, όπως π.χ. ένας καναπές που γίνεται κρεβάτι ή ένα τραπέζι με κρυφούς χώρους που γίνεται γραφείο, εξασφαλίζουν την άνεση στην καθημερινότητα των ενοίκων.
Εκείνα τα βάζα της γιαγιάς στο πατάρι; Η καρυδένια σιφονιέρα στην αποθήκη ή το vintage φωτιστικό της; Είναι ώρα για μια επανεκτίμηση. Όχι μόνο για την αισθητική αξία πολλών από αυτών των αντικειμένων που παραμένουν αναξιοποίητα στα αζήτητα αλλά και τη συναισθηματική τους αξία! Αντικείμενα που μας θυμίζουν αγαπημένα πρόσωπα, που επαναφέρουν τρυφερές μνήμες περασμένων εποχών ή των παιδικών μας χρόνων ενεργοποιούν την αίσθηση ασφάλειας και αγκαλιάς. Και, φυσικά,,, μην παραβλέπουμε πως η επανάχρηση είναι η νέα τάση σε όλα!
